Over ons

Hieronder vertellen wij jou graag de geschiedenis van ons bedrijf  ...

Jan Damiaans was in het begin van de 20ste eeuw slager op de Nieuwstad in Bree. Hij had een dochter, Lieske genaamd. Henri Grégoire, een Waal, werkte in die tijd als timmerman aan de kerk van de Paters. Hij verbleef op hotel en leerde op die manier Lieske kennen. Omdat hun liefde zo sterk was, trokken ze samen naar Luik, waar Lieske in 1926 een supermarkt opende. Om het aanbod in haar supermarkt te verruimen, begon ze te experimenteren met het maken van ambachtelijk ijs. Hiervoor kreeg ze hulp van een Italiaanse vriend. Na een lange periode van proberen en proeven, werd het definitieve recept voor het Potterijs vastgelegd. Na enige tijd verhuisden Henri en Lieske terug naar Bree. Lieske startte ook hier in de Opitterstraat met het verkopen van ijs en frieten. Ze verhuisden in 1948 naar de Hoogstraat 12 in Bree.

Lieske Damiaans
Henri Grégoire
Gerard Grégoire

Henri en Lieske hadden samen één zoon, Gerard genaamd. Hij is opgegroeid in het ijsgebeuren en wenste met zijn vrouw Mia Opdeweegh moeders traditie voort te zetten. Gerard Grégoire kocht in 1951 dan ook het huidige pand van De Potter (Bree, Hoogstraat 12) wat zijn ouders reeds jaren huurden. Hij maakte er Hotel-Restaurant-Crémerie ‘Onder de Toren’ van. Per fiets bracht hij samen met zijn schoonbroer dagelijks ijs van Bree naar Opitter en Bocholt. Gerard en Mia hadden samen drie kinderen: Henri, Linda en Sandra. Zij werden van kindsbeen vertrouwd gemaakt met het produceren van ijs en hielpen jarenlang mee in de zaak van hun ouders.

Na het overlijden van Gerard Grégoire in 1977, zette zijn echtgenote Mia in de zomermaanden de ijsproductie verder. In 1981 namen haar zoon Henri Grégoire en zijn vrouw Tilly Janssen de zaak over. Om de familiale en volkse traditie voort te zetten, kozen ze als uithangbord “IJSSALON DE POTTER anno 1926”.

U zal zich nu wel afvragen waar de naam ‘De Potter’ eigenlijk zijn oorsprong kent. Hiervoor zijn 2 mogelijke verklaringen. Jan Damiaans, de vader van Lieske, oefende naast slager ook het beroep van pottenbakker uit. In de volksmond noemde men Jan dan ook ‘De Potter’ (afkomstig van pottenbakker). Een andere mogelijke verklaring vinden we terug in het Breese dialect. Jan stond bekend als een gierig persoon; iemand die graag zijn geld ‘oppotte’. Vandaar dat men hem dan ook ‘De Potter’ noemde.

Henri en zijn vrouw Tilly hebben De Potter gedurende 17 jaren uitgebaat. In 1994 verkochten zij het pand en de zaak aan Frank Janssen uit As. Hij was de eerste eigenaar buiten de familie. Frank voerde een aantal verbouwingen uit en maakte van De Potter de meest gezellige en rustieke zaak van Bree. Hij vulde tevens de menukaart aan met verse snacks, wafels en pannenkoeken.

Frank Janssen
Jochen Neyens

In 2008 werd het pand en de zaak verkocht aan Jochen Neyens uit Bree. Hij breidde de menukaart uit tot een volwaardig brasserieaanbod met vis, vlees en aardappelgerechten. Verder startte hij met de uitbouw van een netwerk van verkooppunten met als doel iedereen te laten genieten van het lekkere Potterijs. Zo opende hij in 2009 een verkooppunt van De Potter in Genk, in 2012 in Maaseik, in 2013 in Neerpelt en in 2016 een 2de verkooppunt in Bree ...

De Geschied- en Heemkundige Kring Groot-Bree heeft een onderzoek uitgevoerd naar de geschiedenis van De Potter. Het resultaat is gepblubiceerd in hun halfjaaarlijks tijdschrift "het èzendröpke". Hieronder bij "downloads" kan je deze passage openen en lezen.